VAN 030 NAAR 040, DEEL 1: ELIEN MEIJER
Tekst: Robin Sterk
In 2018 viert de Eindhovense Roeivereniging Beatrix haar elfde lustrum. Dat gebeurt onder het mooie motto Ken je club / ken elkaar. Zo ontstond bij mij het idee om met drie andere Oud-Orcanen bij Beatrix om de tafel te gaan zitten en gezamenlijk terug te kijken naar ons Orca-verleden. Wat we níet delen, is de periode waarbinnen we actief waren bij die goeie ouwe knorrenclub, maar dat gegeven maakt deze serie portretten hopelijk interessant voor een brede groep lezers.
Van ons vieren is Elien Meijer degene die de meest recente binding met Orca heeft – en ongetwijfeld ook de meeste bekendheid geniet. Zij is niet voor niets erelid der A.U.S.R. Zij werd lid in 1989 en haar indrukwekkende roeicarrière duurde tot 2002. Elien heeft rechten gestudeerd en werkt nu als teamleider bij een bank in Den Bosch.
Angelique Stokvis werd lid van Orca in 1983 en bleef dat tot 1986. Zij roeide, trainde en genoot. Angelique studeerde in Utrecht kunstgeschiedenis en is tegenwoordig studieloopbaanadviseur in Tilburg.
Roelof Kleppe stamt uit de periode 1978 – 1987. Hij was o.a. actief als roeier, coach en bestuurslid. Na zijn studie geneeskunde specialiseerde hij zich als psychiater en is nu medical director van GGz Eindhoven.
Nestor, althans van dit kwartet, is ondergetekende, Robin Sterk, wedstrijdroeier bij De Batavier (1967 – 1970) en wedstrijdcommissaris in het eerste Orca-bestuur, daarna coach. Studeerde Frans aan de UU en Russisch in militaire dienst; maakte vervolgens carrière in het onderwijs, m.n. het HBO.
Van links naar rechts: Robin, Elien, Angelique, Roelof
ELIEN MEIJER
Elien, kan je voor ons jouw lange roeiloopbaan op een rijtje zetten?
Het begon allemaal in 1989. De eerste drie jaar heb ik voor Orca in allerlei nummers geroeid. Dat ging zo goed dat ik vanaf 1992 in nationale selecties terechtkwam en aan internationale wedstrijden kon deelnemen, o.a. drie WK’s en tweemaal de Olympische Spelen. De mooiste wedstrijd was die in de 4- op de WK in Indianapolis. We stoomden gestaag en vol vertouwen op vanuit het achterveld en sloegen toe op de laatste honderd meter: wereldkampioen! Er zijn mooie beelden van te vinden op WK 1994 finale. Ook prachtig was natuurlijk onze zilveren medaille in de acht op de OS van Sydney in 2000. In 2002 heb ik met Christine Nabuurs in de twee zonder nog acht blikken voor Orca getrokken.
Wat komt het eerst in je op als je terugdenkt aan je Orca-tijd?
Meeleven van de Blikredaxie bij mijn gouden race op de WK in Indianapolis en een verslag van de bank waar ik werk, ook heel leuk. Verder alle mooie feesten en het gevoel van het warme bad. Ook mooi dat ik nog steeds bovenaan de Orca-blikkenlijst sta én dat ik erelid ben van de Blikredaxie.
Wanneer en waarom ben je overgestapt naar Beatrix?
Pas na de geboorte van ons eerste kind, in 2004. Toen was ik echt geen student meer en bovendien woonachtig in Eindhoven. Ik werk in Den Bosch als teamleider Financieren bij Van Lanschot Bankiers.
Hoe ziet jouw Beatrix-bestaan eruit?
In een notendop komt het er op neer dat ik in een oudevrouwenploeg, bijgenaamd “De Roze Pekskes” de wedstrijden afga en vooral lekker train. Tot voor kort was ik een nogal consumerend lid. Maar eind 2017 ben ik voorzitter geworden, dus dat is nu wel anders. Eén van de hoogtepunten van mijn bestaan bij Beatrix was een trainingsweekend waar we in het kader van leren met elkaar in zes verschillende combi’s, met grote niveauverschillen, steeds een halfuur in de twee moesten roeien. Dat vond ik geweldig om te doen.
Heb je nog tijd voor een leven buiten de roeierij?
Ja hoor, ik ben getrouwd met Rens, die ik op de Bosbaan heb ontmoet. We hebben een zoon van 13 en een zoon en dochter van 11. Met het gezin op wandelvakantie gaan is onze favoriete bezigheid. De kinderen hockeyen alle drie dus daardoor zijn we ook betrokken bij de hockeyclub.
Wat is het volgens jou het verschil tussen Orca en Beatrix?
Orca was lekker chaotisch en warm hartelijk, terwijl Beatrix goed georganiseerd is, maar wel wat heilige huisjes kent.
Wat verwacht je van je voorzitterschap?
Beatrix is enorm in beweging, Bea bruist is mijn motto. De volgende zaken zou ik graag gerealiseerd zien:
- Ieder jaar 3 jeugdroeiers op de WK
- Een professioneel krachthonk
- De coolste toertochten
- Een nieuwe loods met terras aan het water
- In alle veteranenvelden domineren
- Frappuccino aan de bar
- Het meest hippe clubtenue
- Een jacuzzi in de kleedkamers…
Daar sluit ik me helemaal bij aan, vooral bij dat laatste punt, bedankt en succes!
Robin