VAN 030 NAAR 040, DEEL 2: ANGELIQUE STOKVIS
Tekst: Robin Sterk
Wat is het toch mooi als je eerst studeren mag aan de (volgens sommigen) beste universiteit van Nederland en daarna terechtkomt in de (volgens anderen) slimste regio ter wereld. En als je parallel daaraan, maar ook met een flinke tussentijd, kan overstappen van die bijzondere studentenroeiclub Orca naar de bruisende burgervereniging Beatrix in Eindhoven.
Dit traject is afgelegd door Elien Meijer, Angelique Stokvis, Roelof Kleppe en Robin Sterk. Zij stammen uit verschillende perioden bij Orca en hebben elkaar pas bij Beatrix leren kennen. Regelmatig halen ze herinneringen op aan hun Utrechtse tijd en stappen af en toe zelfs samen in de boot.
In de eerste aflevering van deze serie stond Elien Meijer centraal. Ditmaal komt Angelique Stokvis aan het woord en het interview met Roelof Kleppe zit nog in de pijplijn.
De loods van Beatrix aan het Eindhovens Kanaal.
ANGELIQUE STOKVIS
Angelique, hoe ziet jouw Utrechtse roeiverleden eruit?
Ik ben in 1983 bij Orca begonnen met wedstrijdroeien en een paar jaar lid gebleven. In eerste instantie twijfelde of ik wel iedere dag wilde trainen. Uiteindelijk heb ik toch een heel fijne wedstrijdperiode gehad. Na het oplopen van een gescheurde pees in mijn bovenarm (niet roeigerelateerd) heb ik nog een tijdje aan toerroeien gedaan, maar daarbij miste ik het intensieve trainen.
Kun je iets vertellen over je belevenissen in die tijd?
Mijn mooiste herinneringen zijn verbonden aan het trainen. De wedstrijden waren voor mij een beetje bijzaak. Maar als een training goed verliep en dan in een acht geheel zen over het water varen… super! Ik vond (en vind) het tijdens trainingen altijd leuk om de fysieke grenzen op te zoeken en die ook te verleggen.
Aanvankelijk hadden we slechts één coach die misschien wel goed was in het aanleren van de roeihaal, maar communicatief niet zo sterk was. Hij controleerde vooral veel. Onder andere of we wel op tijd in ons bed lagen. Hoe? Door ’s avonds laat op te bellen. Als je opnam, was je het haasje, maar ook als je niet thuis was… We hebben tijdenlang gedacht dat we te maken hadden met een hijger. Van de weeromstuit hebben we de avond voor de eerstvolgende wedstrijd met de hele ploeg gegeten (zonder coach) en een fikse fles wijn achterovergeslagen. De dag daarna wonnen we…
De sfeer en onze prestaties verbeterden aanzienlijk toen er een tweede coach bij kwam, Marias van Dorp. Als ik me goed herinner, was hij toen net van de KMA vertrokken. Hij is in ieder geval in 1981 naar het WK geweest en heeft daar een gouden blik getrokken. Aanvankelijk vond ik het een vreemde vogel die met zijn jas met gouden knopen langs de kant van het Merwedekanaal stond. Maar hij wist wat coachen was en hoe van een losse groep van zeventien meiden een goed werkend team te maken. Zeker na de selectie (grote schrik: ik zat er bij en daarop had ik eigenlijk niet gerekend) werd dit teamgevoel steeds belangrijker. Vanaf dat moment hebben we dat jaar ook niet meer verloren. Dankzij deze coach ben ik ook blijven roeien.
In die periode woonde ik in een studentenhuis dat grotendeels bewoond werd door roeiers, waaronder een ploeggenootje. Mijn coach (Marias) was ook mijn huisbaas en we mochten regelmatig zijn 2CV lenen om naar de Bosbaan te rijden. Met een beetje proppen konden daar toch zeker vijf roeisters in.
Hoe ben je bij Beatrix beland?
Na Orca heb ik nog bij Viking geroeid. Eerst in een club-8, daarna in een fanatieke toerploeg. Vervolgens ben ik een tijdje gestopt. In 2006 ben ik lid geworden van Beatrix, nadat ik met mijn toenmalige vriend naar Eindhoven was verhuisd. En wat doe je als je op een sportieve manier gezellige mensen wilt ontmoeten….
Hoe ziet je Beatrix-bestaan eruit?
Ik roei nu in een enthousiaste ploeg, AquaB. Eerst roeide ik in een club-8, maar door omstandigheden zat iedere week trainen er op een gegeven moment helaas niet meer in. Mijn kinderen zaten in die tijd op andere sporten. Maar vanaf het moment dat ik hen enthousiast heb kunnen maken voor het roeien, ben ik weer iedere week van de partij. Tot voor kort roeide zowel mijn zoon (18), als mijn dochter (15) bij Beatrix.
Bij Beatrix is het de norm dat je niet alleen roeit, maar dat je je ook inzet als vrijwilliger, in mijn geval aanvankelijk als barmedewerker. Dat is een leuke manier om mensen te leren kennen. Nu ben ik alweer bijna drie jaar coach van de jeugd van 10-14 jaar. Het belangrijkste is dat zij water(angst)vrij worden, roeien vooral leuk vinden en leren in een team te functioneren (samenwerken met respect voor elkaar). Ik vind het prachtig als een van ‘mijn’ jeugdroeiers zijn tegenstander een mooie wedstrijd toewenst. Deze jeugdgroep hebben we vrij strak georganiseerd met een aantal hoofdcoaches en hulpcoaches, zodat iedere jeugdroeier ook goed begeleid kan worden. We zijn nu zover dat een aantal roeiers die doorgestroomd zijn naar het volgende team zelf bij de jongste jeugd coachen.
Wat vind je het fijnst aan Beatrix?
Mijn ploeg is goud waard. De ambities zijn behoorlijk realistisch geworden: niet ingehaald worden tijdens wedstrijden en niet als laatste eindigen… We trainen iedere week enthousiast en regelmatig coach ik hen zelf. Sinds kort hebben we af en toe weer een ‘echte’ coach langs de kant. Het belangrijkste van mijn ploeg is dat we ook buiten het roeien voor elkaar klaarstaan.
Lijken Orca en Beatrix op elkaar?
Uiteraard is er verschil tussen een studentenvereniging en een burgervereniging. Maar de grootste overeenkomst is toch wel het plezier in het roeien, al was ik in mijn Orca-tijd wat trainen betreft wat fanatieker. Nu ben ik, naast het sporten, meer gericht op gezelligheid maar ook op het enthousiast maken voor het roeien. Roeien moet zeker voor de jeugd vooral leuk en grensverleggend zijn.
Kun je iets vertellen over je leven buiten de roeierij?
Wat sport betreft ben ik buiten het roeien twee keer per week in de sportschool te vinden. Vooral om de conditie te verbeteren en het hoofd leeg te maken. Daarnaast ben ik studie- en beroepskeuzeadviseur en studieloopbaanadviseur bij het ROC Tilburg. Samen met mijn collega’s probeer ik te voorkomen dat leerlingen uitvallen in het onderwijs en voortijdig school verlaten.
Heb je nog suggesties voor Oud-Orca?
Ik ben wel benieuwd wie waar terecht is gekomen. En welke kennis en (roei)expertise er is die we kunnen uitwisselen. Misschien elkaars vereniging bezoeken?
Bedankt, Angelique, voor je verhaal en veel succes binnen en buiten Beatrix!
Van links naar rechts: Robin, Elien, Angelique, Roelof