Door: Bart de Meer, Voorzitter 2020/2021
Het is ons een eer en een waar genoegen om mede te delen dat Orca vorige maand vier ereleden rijker is geworden! Op 24 februari 2021 zijn Guus Beenhakker, Reinder Nijhoff, Claudia Belderbos en Han Abelsma door de ALV officieel toegevoegd aan het meest illustere rijtje leden dat onze vereniging rijk is.
Guus is een man die de afgelopen tien jaar z’n hart en ziel gegeven heeft voor Orca. Alsof hij een a-commissie bingokaart wilde uitspelen is hij lid geweest van de Cocos, Arco, Kampcie en het bestuur. In het seizoen 2013/2014 was hij Commissaris vereniging. In de jaren daarvoor stelde hij vast dat er als het ware twee verenigingen binnen Orca waren: de wedstrijdroeiers en de competitieroeiers/actieve commissieleden. Als jaardoel heeft hij toen voor zichzelf gesteld dat hij, om dat tegen te gaan een structureel moment van verbinding wilde creëren. Zodoende ‘bedacht’ hij de standaard donderdagavond borrel. En dat is vandaag de dag natuurlijk nog steeds een begrip; donderdagavond als dé Orca avond is eigenlijk niet meer weg te denken. Zo heeft hij een groot en blijvend effect achtergelaten op het verenigingsleven van Orca. Na zijn bestuursjaar was hij actief als adviesraadlid bij de FAC én de RvA, coachte hij Eerstejaars Licht en Middengroep Licht en was hij mede-oprichter van NLRoei. Hij is de figuurlijke en letterlijke grondlegger van de borrelcultuur op Orca, want hij heeft ook nog eens meegeholpen aan het leggen van de nieuwe kantine vloer.
Reinder werd lid van Orca in 1998. In zijn eerste jaar was hij een, naar eigen zeggen, onsuccesvolle lichte roeier en is toen derhalve het coachen ingegaan. Hij was onder andere coach van Zwaar 1999, Licht 2000, Lichte Dames 2001 en Dames 2002. In de jaren daarna was hij een zeer succesvolle coach van eerstejaarsploegen (onder meer van EJD 2008 en 2010), middengroep boten en topskiffs, hij coachte bijvoorbeeld Claudia Belderbos en Inge Janssen. Maar hij was ook coach van afroeiploegjes (dat vond hij gewoon ook heel leuk). Hij staat zesde op de coachblikkenlijst met 45 tellende en 55 niet-tellende blikken. Volgens hemzelf is dat overigens toeval, want die ploegen gingen gewoon hard. Daar had hij zogenaamd niks mee te maken. Als dat nog niet impactvol en bijzonder genoeg was, is hij ook nog zes jaar lid geweest van de oude webcie, toen de WWWW geheten. Als lid daarvan was hij onder meer verantwoordelijk voor het bouwen van het originele ledenportaal. Deze heeft ruim anderhalf decennium als hét medium gediend voor Orcanen om in contact met elkaar te komen, om resultaten te verzamelen en om boten af te schrijven. Het ledenportaal, zij het nu een nieuwere versie, is een onmisbaar onderdeel van de vereniging geworden. Dat feit, in combinatie met zijn indrukwekkende coachcarrière, maakt dat hij voorgedragen is als erelid.
Claudia is tijdens de UIT van 2007 door succesvolle damescoach Boudewijn van Opstal van een spinfiets getrokken. Ze was onderdeel van de extreem succesvolle EJD 2008, die dat jaar letterlijk geen wedstrijd verloor en een record zette op de NKIR dat pas tien jaar daarna weer verbroken werd. In haar tweede jaar mocht ze al naar de bond. Twee keer mocht ze naar de Olympische Spelen, in 2012 en 2016 en eenmaal stond ze zelfs op het erepodium: een bronzen medaille in Londen in de Dames Acht. Tot en met 2016 roeide ze bovendien mee met Orca op de Amstelbeker. Zodoende is ze een voorbeeld voor elke Damesroeier op Orca. Met haar indrukwekkende carrière heeft zij laten zien dat je op Orca, met Orca, alles kan bereiken wat je wil. Vanwege haar uitzonderlijke prestaties in het roeien is zij voorgedragen als erelid.
Ten slotte, kom ik aan bij een ware oudgediende: Han. Een vijftigste verjaardag geeft wat ons betreft een mogelijkheid om ‘foutjes’ uit het verleden recht te zetten. Als ik de naam van deze laatste persoon noem aan mensen zeggen zij allen “huh, is hij nog geen erelid?”. Juist daarom is deze man mijns inziens een perfecte kandidaat. Hij werd lid in 1976. Hij was dat seizoen onderdeel van de befaamde Chris van Winden Eerstejaars Zware acht. In de zomer van ‘77 lagen ze met die ploeg zelfs al aan de start van Luzern. In de jaren daarna roeide hij op een hoog niveau door. Hij kwam onder andere uit op het WK in 1980 en 1983, beide in de 4-. Hij was bovendien onderdeel van de winnende Oude Vier uit ‘83, welke de overwinning stal van de gedoodverfde favoriet Aegir. Gelijktijdig met zijn imposante roeicarrière was hij werkzaam als fysiotherapeut én zette hij zich in als coach. Dat laatste deed hij ook op een hoog niveau. Hij was bondscoach van de lichte mannen acht en coach van de LA 4+ gevuld met vier Orca dames. Behalve in de vier, zaten zij ook in de 8+ die op dezelfde Spelen brons won. Tot voor kort is hij nog actief geweest als coach. Daarom en vanwege zijn lange en indrukwekkende staat van dienst is hij voorgedragen als erelid.
